Weg tussen Kars en Ani in oost Turkije
Georgië
Na de grens is het nog 60km naar Tbilisi. Het landschap is grotendeels in cultuur gebracht. Er staan vele fruitbomen. 5km na de grens halen we in een dorp geld bij een bankautomaat. De Georgiërs rijden scherp en halen gevaarlijk in, wij rijden rustig door en maken ons er niet druk om. We staan op een rustige binnenplaats bij het hotel Meridian 6km uit het centrum. 2 andere stellen staan hier al en de rest komt morgen. 's Avonds eten we in het hotel, het wordt gerund door een familie en heeft de sfeer van een Fawlty Towers hotel. Hier is varkenskotelet met aardappels het standaard gerecht, maar het smaakt prima. Vandaag, 25e, een rustdagje zonder groep. We slapen uit, doen onze was. Daarna nemen we een taxi naar de stad naar het vrijheidsplein. Een plein met een draak op een pilaar en razend verkeer. Er rijden (te) dure auto's rond in Tbilisi. Intussen is het alweer etenstijd geworden. We eten met Gert en Gisela. Daarna maken we een wandeling door het oude centrum. Veel mannen hangen rond, roken en drinken bier, er heerst veel werkeloosheid en armoede. Het oude centrum is één grote bouwval ofschoon hier en daar huizen worden gerestaureerd. Alles ziet er triest uit. We willen na onze wandeling nog een kop koffie drinken, maar in de restaurants en koffiehuizen worden we uitgerookt. We lopen het Marriot Hotel in. Koffie met taart zonder rook.
Als we terug komen bij het hotel is de rest van de groep ook gearriveerd en zijn we weer gezellig bijelkaar.
even bijpraten na de reis

Oude binnenstad van Tbilisi

Oude binnenstad van Tbilisi

Burcht van Tbilisi
Vrijheidsplein Tbilisi

Oude huizen in Tbilisi

Oude binnenstad van Tbilisi

Naam van een bar in Tbilisi


straatbeeld Georgië
De volgende dag hebben we een excursie in Tbilisi. Een wandeling door de steile straten omhoog naar de Bethlehem kerk. Onderweg zien we weer bouwvallen waarvan hier en daar de gevels zijn ingestort. Overal lopen gas- en elektraleidingen op de muren. We eten in een gerestaureerd gedeelte van de stad; een straat met horeca gelegeheden. Daarna maken we een wandeling langs de andere oever naar de Mertekhi kerk. Tbilisi is gebouwd in een smal dal. Daarna doen we inkopen in een luxe
supermarkt waar allerlei denkbare buitenlandse producten te koop zijn.
We zien er ook maar weinig gewone mensen. Het is opvallend hoe groot
het aandeel Nederlandse producten is, zeker 25% van het assortiment en
dat zie je in het buitenland zelden tot nooit. Ook hele gewone producten zoals bijvoorbeeld Honig vermicelli en Jozo zout. Op 27 oktober hebben we een rustdag in de camper. Foto's en de website bijwerken, de camper voor de thuisreis in orde maken.
Woningen in koloniale stijl gebouwd op de wallen

Beeld op zuil op het Vrijheidsplein
Dshwari-kerk bij Metskheta

prachtig landschap in Georgië

grottenklooster van Vardzia

diepe afgronden langs de weg

Metskheta, de oude hoofdstad van Georgië

fort Khertvisi

Klokken van de kerk in Vardzia

Tegenligger op de bergweg
De 28e rijden we Tbilisi uit naar de Dshwari-kerk met uitzichtspunt. Van hier hebben we zicht op de voormalige hoofdstad van Georgië: Metskheta. We rijden verder door een prachtig dal met een bruisende rivier en gekleurde bladeren, een prachtige herfst. We bekijken het fort Khertvisi. Na 300 km zetten we de camper neer onder het
grottenklooster van Vardzia. De volgende ochtend hebben we een excursie in het grottenklooster. Er is een kerk en er zijn 400 woonvertrekken
die verbonden zijn door gangen. In 1235 is er een aardbeving geweest waarbij de voorzijde omlaag is gevallen. Daardoor kwamen de holtes bloot te liggen. We rijden weer terug 150km door het dal. De lucht is dreigend en somber. Daarna gaat het weer de hoogte in over Zestepont (roestige industriestad) en Kutaisi (stoffig). Er staan veel betonnen geraamtes van verlaten industriën in de steden. De bevolking heeft al het ijzer
er uitgehaald en verkocht. Zo ook de putdeksels in de straat. Meestal
staat er een tak in het gat, want als je daar inrijd... Het gaat regenen en onweren. We rijden nogmaals omhoog op bochtige wegen over enkele bergruggen. Het is intussen donker geworden. De meeste auto hebben weinig of geen verlichting. De Georgiërs rijden als gekken op deze steile wegen. Snijden en van de weg afdrukken is normaal bij het
inhalen. In het donker en de stromende regen zijn de kuilen niet te zien. Er lopen koeien op de weg die terug gaan naar de stal, deze zijn onberekenbaar. We waren blij dat we zonder brokken na 370km onze camper konden neerzetten in de Botanische tuinen ten noorden van Batumi. Na ons moest nog meer dan de helft van de groep aankomen.
Het heeft de hele nacht geregend en gestormd. De Zwarte zee, die aan de
botanische tuin grenst, is woest en heeft hoge golven. Door de regen kunnen we helaas geen wandeling maken door de tuinen. 's Middags hebben in de stromende regen een stadsrondrit in Batumi. Er wordt gebouwd en er worden gebouwen gerenoveerd. Batumi heeft een prachtige waterpromenade. Die avond is er het afscheidseten. Batumi, aan de
Georgisch/Turkse grens, is het einde van de Aziëreis. We eten in een traditioneel Georgisch houten huis. Allerlei gerechten, gevarieerd en lekker. Er worden nog wat speeches gehouden en toasten uitgebracht en afscheid genomen. De volgende dag, 31 oktober, blijft het merendeel nog een dagje, maar
wij besluiten om aan de terugreis te beginnen. Na 180 dagen is het fijn om even geen bindingen te hebben met de groep. Bovendien is het zeer nat en koud. We rijden door het oude Batumi. De straten zijn in slechte toestand vol kuilen die vol water staan. Het regent bovendien ook hard. Nog een laatste keer slechte straten, een mooi afscheid. In 1 uur zijn we de grens over, eerst uitchecken en dan visum kopen voor Turkije.
Regen, regen en nog eens regen in Batumi

Henro en Ingrid op het afscheidseten

Zicht op de Zwarte zee vanuit de botanische tuin
Slechte straten in Batumi zijn ondergelopen na regen

Onstuimige Zwarte Zee aan de boulevard in Batumi

Georgisch Turkse grens
Georgië