Ingrid en Henro reizen met de camper door Azië: China week 1

China week 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6

Home - Polen - Litouwen - Letland - Rusland - Mongolië - China - Kirgizië - Kazachstan - Uzbekistan -Turkmenistan - Iran - Armenië - Georgië -Turkije

Reisroute
Wat eten we Waar slapen we Onze camper


We rijden de laatse 25km over de piste naar de grensplaats Zamyn-Uud. Hier nemen we afscheid van onze Mongoolse mecanicien Munko en onze Russische begeleister Anja. De uitreis door de Mongoolse grenspost gaat voorbeeldig. Dan is het lang wachten in niemandsland. Het is warm 32 graden. Na het rijden door de chloordouche met de camper gaat het snel. De Chinese douane is erg hoffelijk. Totaal duurt het 6 uur voordat alles is geregeld. We krijgen o.a. Chinese nummerbord voor de auto en een chinees rijbewijs. We rijden van het douaneterrein naar het centrum van de grensplaats Erenhot. We zijn verbaasd dat de Chinezen een prachtige groene stad hebben gecreëerd in de Gobi woestijn. We overnachten op de binnenplaats van een hotel. Met enkele van onze reisgenoten gaan we Chinees fonduen. het koken van vlees, groenten en paddestoelen in bouillon. Later doen we inkopen in een supermarktje. Het kost ons enige moeite om onze dagelijkse levensmiddelen te vinden. Bijvoorbeeld brood kennen ze alleen in de zoete cake variant. We maken nog een wandeling door de stad op zoek naar groente. We		vinden een straat met fruitverkopers en geraken in de roze buurt.Verder komen we op een volksfeest met eten en dans. Maar groente hebben we nog steeds niet. 17 juli We rijden gezamelijk de stad uit. Een dieselpomp vinden kost enige moeite. We kunnen niets lezen. Gelukkig heeft onze begeleider de belangrijkste karakters en betekenissen opgeschreven, en die kunnen we laten zien. We rijden 200 km naar het zuiden over goede wegen door de steppe. We rijden enkele steden en dorpen door. Bij kolenmijnen en staalindustrie is de omgeving stoffig en vervuild. De steppe is groen en later heuvelachtig. We overnachten bij een boerenfamilie op het erf. Zij wonen met de hele familie in enkele huisjes. Met behulp van de Chinese begeleider kunnen er over en weer vragen gesteld worden. We rijden 120km richting zuid naar de stad Jining. We zijn verbaasd over het plotseling groen worden van het steppe- landschap. De Chinezen hebben bomen aangeplant en velden worden geïrrigeerd. De dorpjes bestaan uit lage bakstenen huisjes met pannendaken en lemen omheinigen en schuren.
	Alles heeft een terra kleur in het groen heuvel- landschap. Daartussen staan kleine steen- en ijzerfabrieken/kolen-mijnen. Het navigeren gaat goed met de atlas en de garmin. Een enkel bord is in het latijns ondertitelt. We rijden 270km over een prachtige (tol-)snelweg met alleen vrachtauto's. Het landschap wordt bergachtiger. De overladen trucks rijden zowel op de linker- en rechterbaan als op de vluchtstrook met snelheden van 10 tot 70km/uur. Als het omlaag gaat dan worden de remmen met water gekoeld. In de tegenrichting staat een file van vrachtauto's van ruim 80km. Het is om 11.00 al 30 graden. We eten een heerlijk Chinees buffet in een truckers eettent. We hebben veel bekijks. Buiten bewonderen de truckers onze camper. Dan rijden we nog ruim 100km over de lokale weg. We komen in een opstopping terecht. Iederen wil naar voren rijden zodat alles vastloopt. De Chinezen hebben een onvoorspelbaar weggedrag. Ze komen van alle kanten en kennen geen voorrangsregels en uiteindelijk staan we er 2 uur vast. We proberen een andere weg te vinden, maar lopen vast op smalle wegen in dorpjes. Dan sluiten we opnieuw aan. Er zit nog steeds geen beweging in. We raken met handen en voeten in gesprek met Chinezen. Zij weten een andere weg. Via een staalfabriek (alles weer onder het rode stof) komen we buiten de plaats op onze weg. We gaan weer de hoogte in en rijden door een prachtig groen berglandschap. Er rijden veel ezelwagens en afgeladen gemotoriseerde driewielers. Door de kleiwinning is een grillige structuur ontstaan. Ieder stukje grond wordt benut voor akkerbouw. In de dorpen zijn de werkplaatsen op straat, zo ook de bouw materialen. Als we op de aangegeven plaats aankomen, staan alleen Natalya en Michael er. De rest van de groep staat nog (tot 1.00 's nachts) in de file en overnacht ter plekke. Wij overnachten naast een droge rivier bedding. Er komen boeren langs die op het land hebben gewerkt, nieuws-gierig, ze bieden ons vruchten aan. 19 juli rijden we naar de stad Chengde. In het eerste grote dorp wassen we onze auto. Dit wasnodig na de rit door de Gobiwoestijn. We mogen niet betalen dus geven we wat geschenken. Vooral de foto van Henro en Ingrid in klederdracht gooit hoge ogen. We kopen groenten en als we ons omdraaien staan
tientallen Chinezen achter ons. Ze zijn nieuws-gierig waar we vandaag komen: Hé Lán (Nederland) We gunnen ze een blik in onze camper. Ze zijn erg verbaasd over de luxe. een douche! Ook maken ze ons duidelijk dat we in verband met een opgebroken weg niet Chengde kunnen bereiken. Intussen zijn ook de andere reisgenoten met hun voertuigen aangekomen. We rijden gezamelijk een andere weg door prachtige groene dalen. We rijden met onze voertuigen door een rivier in verband met een brug in aanbouw. Er hangt een mist tussen de bergen. Na 270km komen we in Chengde aan (250km ten noorden van Beijing). We staan hier op de binnenplaats van een hotel. Het regent en het is klammig bij 27 graden.

De volgende dag bezoeken we het tempelcomplex Putuozongcheg Miao (1780). Het ligt prachtig tegen de berghellingen. Boven op het hoofd-gebouw hebben we een mooi uitzicht. Het regent en het is 25 graden. Daarna bezoeken we een silhouetknipwinkel, met kunstig uitgeknipte figuren uit uiterst dun rijstpapier. Het gezamelijke eten is verrukkelijk.		Met 10 personen aan een tafel met een draaischijf waar steeds maar schalen met eten worden opgezet. In de namiddag bezoeken we de tempel Punning Si (1755) een van de tempels van het buitenverblijf van de keizer, waarin het grootste houten vrouwelijke boedhabeeld ter wereld staat. De zon schijnt en het is heet en vochtig.
	We gaan in de supermarkt, daar is het moeilijk de producten te vinden die je graag wil hebben. Maar met behulp van het uiterst vriendelijke personeel, de chinese reisbegeleider en het aanwijs-woordenboek komen we een heel eind. Veel produkten zijn bewerkt of anders ingepakt waardoor je ze in de eerste instantie niet herkent. De opzet van de winkel is totaal anders als bij ons. Hier kan je bijvoorbeeld maar uit 2 soorten jam kiezen maar uit wel 80 soorten noedelsoepjes. De dag erna ryden we naar Qinhuangdao, 'n kustplaats aan de Gele Zee met 2 mio. inwoners. We rijden een bergachtige etappe door schilderachtige dorpjes. De mensen vinden ons een bezienswaardig-heid en staan aan de kant van de weg te wuiven. Dus zwaaien we vrolijk terug.
We moeten steeds als groep een stad in- en uitrijden, maar daar tussen kan iedereeen vrij in zijn eigen tempo rijden en pauzeren hoelang en waar je wil. Dat is een ongekende luxe die we hebben, want normaal moet er constant een gids (=begeleider) bij zijn. Maar we mogen niet te ver van de route afwijken. Dat heeft wel als nadeel dat je op verzamel plekken soms lang staat te		wachten tot de laatste binnen zijn. Maar altijd nog beter dan constant in konvooi te moeten rijden. 22 juli is een heerlijke rustdag in Qinhuangdao. De temperatuur is 30 gr. met een vochtigheidsgehalte van 70%. Kortom we lekken helemaal leeg. We zitten op loopafstand van het strand. Dus na een ochtendje de camper weer op orde te hebben gebracht kunnen we de
	hele middag aan het strand vertoeven. Daar is het een stuk aangenamer dan achter het hotel. We zwemmen in het niet al te schone warme zeewater. Chinezen bewonderen onze zwemkunst. Er worden foto's gemaakt. De meeste Chinezen kunnnen niet zwemmen en baden met een zwemband. Vanavond vroeg naar bed want morgen moeten we om 6 uur achter het stuur zitten. week 2