Ingrid en Henro reizen met de camper door Azië: Armenië

Armenië

Home - Polen - Litouwen - Letland - Rusland - Mongolië - China - Kirgizië - Kazachstan - Uzbekistan -Turkmenistan - Iran - Armenië - Georgië -Turkije

Reisroute
Wat eten we Waar slapen we Onze camper

We rijden van de grens naar het noorden gestaag omhoog naar de Meghri pas (2535m). Het is het smalle deel van Armenië tussen beide delen van Azerbaijan gelegen. De bomen hebben prachtige herfstkleuren geel en rood. De dorpen en steden die we passeren zien er armoedig uit. Vooral de plaatsen Karajan en Kapan zien er met de onderkomen Sovjet flatgebouwen en vervallen mijnindustrie oostblok-achtig uit. De wegen zijn smal, steil, bochtig. Er zijn diepe voren en kuilen en langsrillen. We stijgen en dalen voortdurend. Voor sommige afdalingen gebruiken we de 1e versnelling om de remmen te sparen. We genieten van de prachtige vergezichten. Het is zonning en 22 graden. Uiteindelijk rijden we naar het Tatevklooster. We zetten onze camper neer bij de duivelsbrug, een natuurlijke brug waar het water onderdoor stroomt. We bezoeken het Tatevklooster boven op de berg. Onze gids Diran geeft uitleg over het klooster en zingt prachtig in de kerk.
	20 oktober rijden we richting Erevan, de hoofdstad van Armenië. Het landschap is zeer bergachtig en verlaten. We bezoeken de sterrenwacht Zorats Karer. Een cirkel van stenen met gaten erin gelegen midden in een weids berglandschap. Een soort Stonehenge. Dit zou 5-7000 jaar oud zijn. Daarna rijden we via een smalle kloof omhoog naar het klooster van Noravankh. 2 kerken gelegen in een vesting op 1400m hoogte. We rijden verder in de richting van de stad Ararat. De gelijknamige berg (5300m) die in Turkije ligt, zien we duidelijk. 15km na Ararat bezoeken we het klooster Khor Virap op een heuvel direct aan de Turkse grens. In een grot onder de kapel zou Gregorius zijn vastgehouden omdat hij zich tot het christendom had bekeerd (3e eeuw). We rijden in de schemering Erevan binnen naar onze standplaats op het terrein van Hotel Valensia. Ook hier de resten van stilgelegde zware industrie: installaties die sinds 20 jaar staan te roesten.
		De volgende ochtend hebben we een stadsexcursie: we bezoeken het hoogste punt van Erevan met een groot stand-beeld en rijden langs de belangrijkste gebouwen. Dan gaan we naar het Genocide museum. Hier wordt de uitroeing weergegeven die de Turken hebben begaan op de Armeniërs in 1915. Erg indrukwekkend. We eten op een terras in de hoofdstraat. Hier zitten de rijken en 'businessmen' van Erevan. Kale kop, dikke nek, dikke buik, gouden kettingen en horloges, een mobiele telefoon aan het oor en een te dure auto. Het weer is prachtig, 23 graden en zonnig. 's Middags bezoeken we het religieuze centrum Echmiadzin. Hier zetelt de patriach (catolicus) van de Armeense kerk. Ook zou Jesus in een droom van de koning Gregorius zijn neergedaald op de plaats van het altaar in de kerk die we bekijken en zou hebben gevraagd om een kerk te bouwen. We maken een trouwerij mee.'s Avonds eten we gezamenlijk in restaurant Elen. 22 oktober bezoeken we het prachtige manuscripten museum Matenadaran, waar handgeschreven boeken en documenten worden tentoongesteld van voor onze jaartelling. Een aanrader. Vervolgens het Historisches museum op het centrale plein, waar ons duidelijk wordt dat Armenië een oude beschaving heeft. Armenië rijkte destijds van de Zwarte zee tot de Middellandse en de Kaspische zee. We krijgen uitleg over de patronen op de geknoopte tapijten. De maaltijd benutten weer op het terras van 'Marco Polo'. Hier is zien en gezien worden belangrijk. 's Middags bezoeken we de zonnetempel Garni 30km ten oosten van Erevan in de bergen. Een complete tempel op een hoog uitstekende rots met verdedigingsmuren. De Romeinen zijn er ook geweest. Zij hebben een badhuis achter gelaten. Als laatste bekijken we het grotten klooster Geghard. Nu tussen de hoge bergen gelegen die herfst-kleuren hebben. Vanmorgen is het koud, 9 graden en bewolkt. We verplaatsen ons 70km naar het noorden naar het Sevanmeer (1900m). We staan op een schiereiland aan het onstuimige meer. Op de heuvel staan 2 kerken en een klooster. We maken een wandeling naar de kerken. 's Avonds koelt het snel af en er staat een sterke wind over het meer.
De volgende ochtend rijden naar de Georgische grens. Het is bijzonder mistig. Door de regen is er veel modder en losse stenen op de wegen. De bergwegen zijn vol gaten en opgelapte bulten. In dorpen ontbreken de putdeksels in de weg, daar moet je dus niet inrijden. In de mist lopen schapen en koeien op de weg. We volgen een smal dal waar roestige stilgelegde mijnbedrijven zijn achtergelaten. De plaatsen zien er armoedig uit. In 1,5 uur zijn we over de grens. Eerst betalen we 13 euro vertrekbelasting voor ons voertuig. Vervolgens kon Ingrid niet worden uitgeschreven omdat het visum bij binnenkomst in Armenië blijkbaar niet was ingeschreven. Na de pas-controle rijden we naar de Georgische zijde. Hier kunnen we zonder visum binnenkomen. Naar Georgië.